Eindeseizoensetentje : De Speech!

Geachte Dames,
Sponsor,
Heren Voetballers,
Mijnheer de Voorzitter,
Leden van het Bestuur,
Tap- en andere Gasten.

Winnen is goud en brons is een legering, met deze Olympische gedachte in gedachten dacht ik even nader in te gaan op ons doel : resultaat behalen met onze ploeg.
Als dat het ledigen van een gratis vat betreft mag men van een waar succes spreken.  Maar... dit is niet wat de gulle sponsor wil.  Bekerwinst en kampioenstitels dat lust hij als warme broodjes met curyworst, doch bittere ballen moest hij slikken.

Het voltallige bestuur drong dan ook aan om met een verhelderende synopsis de doelstellingen die we dit seizoen niet konden behalen alsnog volgende kompetitie waar te maken.

Het zal menigeen allicht verbazen maar voetbal wordt voornamelijk gespeeld met een bal en de voeten, en dit door een elftal bestaande uit elf spelers.
Daarnaast heeft men de reserve, wisselspeler, ook wel bankzitter genoemd. Voorbeeld van een typische bankzitter is Hans van de Fortis.
Om het spel in niet al te grote chaos te laten verlopen moet de coach van de de A tot de Z uitleggen wie welke plaats moet innemen op het terrein.  In het verleden werd er al eens vergeten te vermelden dat het niet de bedoeling is ter plaatste te blijven staan.

Laten we even de opstelling nader onderzoeken.

In de goal staat de doelman of keeper.  Hij moet als enige de handen uit de mouwen steken bij dit toch wel specialistenwerk.  Hierbij dient opgemerkt dat weinigen geschikt zijn als keeper. Barkeeper buiten beschouwing gelaten.  De buizers die niet slagen voor hun examen goalie moeten een ander plaatsje ambiëren.
Achteraan, maar voor de doelman, staat de verdediging.  Deze heeft als doelstelling het verhinderen van tegendoelpunten.  Als laatste man zet men de stopper achter de voorstopper omdat die anders nooit geen voorstopper zou kunnen zijn.  Rechts speelt de rechterverdediger en ... een minder getalenteerde speler laat men links liggen.
Verdedigers moeten de tegenstrever secuur onder de zoden schoffelen en mogen niet te veel wiet roken.

Het kan misschien raar klinken maar in het middenveld moet men de middenvelders gaan zoeken.  Soli-de mannen die de goed geoliede motor van de ploeg moeten zijn en lopen tot ze kotsmoe zijn.  Ter nadere verklaring : na de wedstrijd.

Vooraan in de spits staan de spitsen.  Links en rechts in de volksmond wel als vleugelspelers aangeduid.  Dit zijn snelle snaken die helaas bij ouderdom en aftakeling vleugellam worden zodat ze nog met moeite een vislijn kunnen vasthouden.
De man in het midden vooraan moet de kansen afdwingen en afronden, is door zijn geweldige kopspel bij alle vrouwen geliefd... maar kan ook zijn hoofd gebruiken als dat moet.

Tussen al deze verschillende types heeft men nog verdere onderverdelingen waar we hier niet uitvoerig over uitweiden en alleen de showman vermelden.  Dit kan zowel slaan op de artistieke toneelspeler als op de magische tovenaar.  Deze laatste sloopt palen, maakt een bruggetje, geeft een hakje en zet stijfjes de tegenstrever voor lul terwijl de eerste bij de minste aanraking huilend om zijn moeder ten gronde stuikt.
Verder heeft men nog de eeuwige belofte, zoals er hier veel zitten.  Op het waarmaken van hun beloftes kunt ge wachten lijk wachten op een croque monsieur van de Flor.

Ten slotte nog even de intelligente speler vermelden, maar wegens groot gebrek aan dit soort spelers maken we daar geen woorden meer aan vuil.

Om af te ronden moet ik ook vertellen dat, zoals achter ieder groot wielerkampioen een grote spuit staat, er achter ieder groot voetballer een vrouw staat... die hem op tijd uit het chalet haalt.

Fons Denteneer